Na ten temat był fajny tekst w którymś starym portalu (niestety, nie pamiętam numeru). Autor artykułu uważał, że jest na tyle wolna, że znakomicie koresponduje z "bohaterami-twardzielami" - takimi, którzy nie muszą się nigdzie spieszyć.

Mechanika jest skomplikowana, owszem. Ale, jeśli używa się dużej ilości kostek, lekko przyśpiesza A poza tym jest inna - zaleta to czy wada? - mi się podoba.

(W Deadlandy prawie nie grałam. Ot tyle, aby przetestować mechanikę.)

U nas walki są dwie, trzy i jakoś nie psuło to sesji.

Ważne jest w tym wypadku, żeby nie przejmować się szczegółami. Jak się zapomni współczynnika to z głowy, jak nie zna się dystansu, to pierwszy lepszy, który przyjdzie do głowy, jak nie pamięta się modyfikatora nie zaglądać do tabelki tylko tak na oko itd.

Oczywiście dla ułatwienia używamy różnych akcesoriów
-mapy
-kartoniki z imionami/nazwami przeciwników i BG
-małe kartoniki dla uproszczonego systemu ran (zamiast sztonów)

Co do narracji - czyż rpg nie polega na narracji? Jak nie ma walki to też się cały czas coś mówi i nikt nie ziewa z nudów. Poza tym podczas walki gracze sami mogą przejmować narracje - kanciarz opisuje efekt kantu, pistolero opisuje swoje emocje i klnie na zacinającą się spluwę a ja opisuję przedśmiertne grymasy na twarzy przeciwników. Najlepiej wszystko wykonywać równolegle do rzutów (co wymaga wprawy, ale ćwiczenie czyni mistrza). A poza tym - gdy jest tylko sama mechanika bez narracji, to jest tym bardziej nudno, a gracz "nie grający" tym bardziej ma powód do ziewania. Bo cóż ciekawego w samej mechanice? A gdy słyszy barwne opisy i zagrzewającą krew w żyłach muzykę - to jest coś!

Czasami też pomijamy system walki - gdy jeden BG goni jednego gościa, który ucieka zamiast walczyć, po prostu leci sam opis, co jakiś czas jakiś test i jest git. A gdy jakiś potwór/bandito schodzi z pola widzenia graczy (nawet gdy wychodzi np. z pomieszczenia) i walczy z kimś innym niż BG to warto już nie rzucać za takiego gościa tylko zastąpić go narracją ("zza ściany dobiega cię łoskot, krzyk i odgłos chrupania - to pewnie ten powłóczący nogami stwór włąsnie zjada szeryfa na drugie śniadanie!), ew. jeśli brakuje ci działania losu rzucasz k6 dla (w tym przypadku) szeryfa i potwora i już wiesz kto wygrał.

Gdy mam dużo gości do testowania to czasami rzucam jeden test dla wszystkich, albo rzucam kostką by określić ilu gości trafiło, ilu nie...

W skrócie - mechaniki używamy tylko tam gdy jest to bardzo potrzebne.

Jeśłi ktoś śmie twierdzić, że moja polityka jest antyBGowa, to mogę śmiało odpowiedzieć, że w praktyce większość skrótów jest na niekorzyść NPC.

W Deadlands mniej ważne dla fabuły starcia typu bójka w saloonie etc. rozgrywam narracyjnie. W ważniejszych walkach ciągnę jedną karte dla wszystkich przeciwników (rzucam normalnie na Szybkość dla ważniejszych BN). Zwykle daruję sobie testy na szok dla enpeców i przyjmuję, że wszystkie rany trafiają ich standardowo w korpus (za to nie przyznaję dodatkowej kości obrażń). Prawdą jest, że posiadanie duzej ilości kostek przyśpiesza rozgrywkę. Moj gracz rzucał kiedyś 8k12 na tescie, z czego dwie przerzucał. Sam test trafienia zajął na 5 minut.
Co do artykułu w Portalu, który opisywał DL jako spagetti western dla samych twardzieli, to mnie bardziej odpowiada koncepcja "poza jest wszystkim", czyli każdy zgrywa twardziela, ale mało kto jest nim naprawdę. A to wychodzi, kiedy zrobi się naprawdę gorąco.

Pająki w Adios Amigos? Chyba chodziło ci o Grzyby Mi-Go (te z ZC).

Nazywała się, nazywała.

A co do Deadlands: czy ktoś się orientuje gdzie mogę dostać sztony pokerowe oraz polecić jakieś soundtracki z westernów pasujące do Deadlands? Prosiłbym o tytuły konkretnych płyt.

Muzyka - patrz:
http://western.oeiizk.waw.pl/
Jest tam dzial z muzyką filmową w mp3 (jakieś 50 min).
Motywy z wielu sławnych filmów. Prawdę mowiąc dziwię się ze nie dotarleś do tej strony grając  w DL. Kiedy ja strzelałem to zombich z Bullarda to bardzo szybko uzupełniliśmy sesje muzyką - najpierw tą z domu (szczęsliwie posiadalem jakaś antyczną kasete z kilkoma kawałkami), potem dodakową z sieci.

Polecam Ostatniego Mohikanina, oraz jeden z motywów z Bandyty (nie pamiętam tytułu, ale po przesłuchaniu płyty zorientujesz sie bezbłednie o który mi chodzi). Dodatkowo słuchalismy Edith Piaf, niestety nie wiem jakich kawałków, bo znajdowały sie na "mitycznej" kasecie bez podpisu przegranej w erze dinozaurów przeze mnie od kogos z rodziny. Szukałem potem ich w sieci, ale bezskutecznie.
Dodatkowe wiadomosci przydatne w DL, własnie przed momentem znalazłem: http://wieszwal.republika.pl/pliki_wymiana/linki.htm.
Poza tym warto dowiedzieć sie jak sie gra w faraona - jest to do znalezienia w sieci, mialem kiedys aders ale zapomniałem.

 Jeżeli natomiast chodzi o muzykę, to Pinnacle Entertainment Group wydało jakiś czas temu oficjalny soundtrack do Deadlandów, zatytułowany Aces and  Eights: Deadman's Hand, ale jego dostępność jest w Polsce chyba znikoma.

To już drugi soundtrack - wcześniej było Wierd West Wailin'. Żadnego nie widziałem na półkach sklepowych w Polsce.