p
ofensiarz - dla mnie draich to tylko na eteryki albo dla farciarzy :P
JeJejowski - crimsona nie lubieje - co wy sie tak eterykow i demonow boicie ?

Czekając na Godota - czyli na Wielki Artykuł Jankiela, w imię Khaine'a, zaczynajmy

Jak grać Mrocznymi Elfami? Wiele razy padało takie pytanie i jeszcze rok temu ciężko mi było na to odpowiedzieć. Teraz jednak spróbuję się z Wami podzielić moimi spostrzeżeniami na temat tej armii zaznaczając od razu, że nie jest to żadna prawda objawiona, a tylko moja prywatna opinia. Jeśli z jakimiś tezami tutaj postawionymi się nie zgadzacie, zapraszam do dyskusji na forum – nie twierdzę, ze znalazłem jedyną słuszną koncepcję na dowodzenie Mrocznymi Elfami.
Pozwolę sobie zacząć od taktyki, potem przejdę do mojej oceny przydatności poszczególnych jednostek na polu bitwy. Więc zaczynajmy.
Podstawowa zasad – Mrocznymi Elfami trzeba grać agresywnie. Jeżeli jakiś plan ma 30% szans na powodzenie, to należy go wykorzystać. Tylko takie bezczelne zagrywki o wszystko są w stanie zapewnić nam oszałamiające zwycięstwo. Wynik rzędu Minor Victory nie powinien być celem, do jakiego dąży generał Mrocznych Elfów. Jak to powinno wyglądać w praktyce? Otóż nie należy się na przykład bać wpadania jednym rydwanem od przodu na oddział lzejszej piechoty czy piątkę rycerzy chaosu. Jak wypadnie 6 na impact hits, to oznacza, iż nasz plan się powiódł. Jak wyrzucicie jeden lub dwa – no cóż, kości, na pecha nic nie można poradzić :) Podobna jest sprawa ze smokiem. Jeżeli najlepszą pozycją dla niego, otwierającą Wam prostą drogę do zwycięstwa jest środek stołu, ustawcie go na środku stołu. I optymistycznie załóżcie, że pierwszy cannon będzie miał misfire, drugi przestrzeli, trzeci zostanie zamortyzowany wardem kolesia a czwarty nie przebije się przez smoka - koncepcja stanięcia naprzeciw czterech imperialnych armat przestaje się wydawać taka głupia. Choć oczywiście jeżeli istnieje bezpieczniejsze rozwiązanie, to czemu by z niego nie skorzystać. Chodzi mi tylko o to, iż jeżeli najwięcej korzyści może przynieść tylko jakiś bardzo ryzykowny plan, to mam moralny obowiązek wprowadzenia go w życie. A jeżeli nam nie wyjdzie? Jeżeli wszystkie armatki trafią jednak w smoka i zadadzą mu z 18 ran? No to trudno, teraz nadchodzi ten moment, w którym należy zacząć kombinować, jak by tu chcoiaż remis utrzymać. Skoro już najważniejszą kwestię mamy za sobą, pozwolę sobie zwrócić Waszą uwagę na to, jak radzić sobie z podstawowymi problemami nękającymi Mroczne Elfy.
1.   Stupidity. Pamiętajcie, zawsze, ale to ZAWSZE testujcie głupotę. Nawet, jeżeli jest to wyjątkowa sytuacja i od oblanej głupoty miałoby zależeć zwycięstwo w tej bitwie. Nie ma nic gorszego, jak obserwowanie rozdeptanego przez Cold One Knights wrogiego generała, by po chwili nasz oponent stwierdził, iż nie testowaliśmy głupoty. Bierzemy kości... 11, dziękuję, tej szarży jednak nie będzie. A cała reszta armii już przygotowała się na to, że główny oddział uderzeniowy jednak nie zgłupiał i za późno już na wszelkie plany awaryjne. Mało który przeciwnik pozwoli Wam cofnąć całą turę. Sędzia nie pozwoli tym bardziej. I oto wspaniała szarża skończyła się wspaniałą klęską. Gdybyście wiedzieli wcześniej, iż jednak plan nie do końca się uda, gdyż Cold Ones postanowią jednak gryźć trawę, może wykombinowalibyście, jak by tutaj ubezpieczyć Wasz główny oddział. Dostawić z boku oddział piechoty, by choć szeregi dodał, czy zasłonić się Dark Riders. To rada dla tych, dla których uczciwość nie jest nadrzedną zasada gry w battla ;) . Radziłbym pamiętać jeszcze o tym, że oddział z włączoną głupotą staje się immune to psychology aż do początku waszej następnej tury. Daje Wam to co prawda odporność na panikę, ale także uniemożliwia zadeklarowanie flee takim oddziałem. A jeżeli już zdarzy wam się zgłupieć, widzę tylko dwie, wspomniane wcześniej opcje. Po pierwsze, możecie podbiec oddziałem piechoty czy smokiem i ustawić się  obok waszego ogłupiałego oddziału, tak by ewentualna szarża zakończyła wciągnięciem do walki obu oddziałów. Po drugie, możecie przed waszym oddziałem wystawić coś lekkiego, co przyjmie na klatę wroga, zostanie zadeptane, a przeciwnik albo z overruna wpadnie w nasz oddział, albo zostanie na czystym polu. Koniecznie oczywiście trzeba sobie przygotować  np. DR, którzy będą czekać gdzieś na flance i w przypadku overruna w naszych COK uderzą w naszej turze z flanki. Ostatnią możliwością jest wystawienie przed naszym ogłupiałym oddziałem DR pod takim kątem, by odgiąć szarże przeciwnika i próbować go ustawić flanką do naszego głównego oddziału ciężko doświadczonego przez głupotę.
2.   Niski Toughnes i armour save. Na to nie ma rady, trzeba sie po prostu z tym pogodzić i przyzwyczaić. I zauważyć, że właściwie mało innych armii ma bardziej odporne jednostki. 3T u lordów i herosów też jest do przejścia, boli jedynie wtedy, gdy bohater siedzi na jakimś potworku i zaczyna zbierać ostrzał z łuków czy kusz. Wtedymoże nam się coś stać, ale trzeba starać się po prostu tego unikać. Albo dać regenerację :)
3.   Magia. O graniu magami w armii Mrocznych Elfów nie będę się wypowiadał, gdyż z magii nie korzystam. Nie lubię, nie sprawdza mi się, nie bawi mnie rzucanie czarów, ponadto uważam, że jak na swoje możliwości czarodziejki DE są zdecydowanie za drogie. Dlatego skupię się na tym, jak radzić sobie z magami przeciwnika. W 90% bitew wystarczą nam dwa scrolle i 4DD (seal of ghrond jest obowiąkowy). Scrolle trzymamy na popychaczki, przerzuty oraz magię slaanesha. Resztę wpuszczamy jak leci, mimo, że może to być bolesne. Chodzi tylko o to, by nikt nie skasował nam dwóch czy trzech oddziałów dobrze rzuconą popychaczką, czy nie wysłał nam smoka na poszukiwanie jakiejś iluzji smoczycy właśnie w momencie, w którym stoi trzy metry przed mage lordem przeciwnika. Rozpraszamy czary, które są w stanie przesądzić o wyniku bitwy, a nie czary, które spalają po kilku kolesi. A czemu przerzuty? Przeciwnik czasami też ma pecha, wysadza sobie hellblastera, kończy turę magii po drugim czarze, rzuca jedynkę na przebicie smoka z armaty, czy oblewa psychologię lub break test w decydującym momencie. Dlatego powinniśmy za wszelką cenę uniemozliwić mu zmianę niekorzystnego wyniku. A wbrew pozorom takich sytuacji zdarza się mnóstwo. Kolejną kwestią jest poradzenie sobie z magami przeciwnika. Wbrew pozorem, nie jest to aż taka trudna sprawa. Harpie i DR doskonale zabijają magów siedzących w regimentach. Jeżeli tylko jest możliwość, szarżujcie na takiego maga, chocby siedział w oddziale chosenów Khorna (wiem, że nie może, to tylko przykład :)). Nie ważne, że stracicie oddział – macie całkiem spora szansę na ukatrupienie takiego maga. Polecałbym także wzięcie armaty z DoW na magów, którzy bezczelnie stają między odziałami, lub za nimi. Proximity cannona nie obowiązuje, więc strzelać można beztrosko. Jeżeli nie mamy armaty, pozostaje nam tylko albo zasłonięcie LOS naszym balistom, tak by widziały tylko magów, a nie inne oddziały przeciwnika, ewentualnie wciągnięcie okolicznych oddziałów w hth, by nie było innych celów poza magiem. Do gonienia mgów po lasach przydają się dwie rzeczy – smok i lord z kuszą oraz lifetaker. Sprawa wygląda następująco – wbiegamy do lasu, ziejemy tak, by zranić jak największą ilość magów, a potem poprawiamy z kuszy. Trafiamy na 5+, ranimy na 4+, więc nie jest to aż tak mało prawdopodobne. Jak nie wyjdzie, w następnej turze znów ziejemy i strzelamy. I tak do skutku. Lifetaker jest duż o pewniejszy, ale niestety musi rywalizować z innymi magicznymi przedmiotami, w stylu wardów czy regeneracji.

4.   Ostrzał. Jak sobie radzić z ostrzałem? Dobrego armour save u Mrocznych Elfów nie doświadczymy, więc pozostaje nam tylko szybkość. W ciągu dwóch tur musimy być już na przeciwniku angażując mu maksymalną ilość strzelców. Wszyscy wiedzą jakich jednostek się do tego używa, więc nie traćmy miejsca, ograniczę się tylko do podania kilku sposobów radzenia sobie z uciążliwymi jednostkami strzelającymi. Wpierw uwagi ogólne, potem zajmę się konkretnymi jednostkami. Już przy rozstawianiu się warto pamiętać, by żaden mało liczebny oddział (harpie, 5 DR, RBT) nie stał bliżej niż 4” od innych naszych oddziałów. Inaczej już w pierwszej turze 1/3 armii może nam uciec z racji wystrzelanej jednostki w 4”. Podjeżdżając natomist pod linie wroga kryjcie jedna oddziały za innymi, a jeszcze lepiej za przeszkodami terenowymi. Na przykład pierwszy leci smok, za nim chowają się DR, widząc jednak skrawkiem podstawki znajdującego się na wzgórzu jednego, skrajnego handgunnera. Tak, ze w shooting phase strzeli do DR cały jeden handgunner, a nie wszystkich 10. W ten sam sposób chowamy się za terenem – wystarczy, że skrawek podstawki naszej harpii czy pegaza widzi oddział wroga i już możemy szarżować. A przeciwnik strzela do nas tylko jednym modelem.

a)   Linie strzelców w stylu handgunnerzy, łucznicy, kusznicy itp. ostrzeliwujemy jak największą liczbę oddziałów zabijając z każdego tyle modeli, ile jest wymaganych do testu paniki. Jeżeli gramy z typowym czarującym defensem o kiepskim ld około połowy odziałów powinno radośnie czmychnać do swej krawędzi, co da naszym Dark Riders odrobinę czasu na spokojne podjechanie do linii wroga. Oczywiście, jeżeli w jakims z tych oddziałów jest mag, powinien się on stać pierwszym celem. Nie ma nic przyjemniejszego, niż wygonienie za stół czarodzieja już w pierwszej turze.

Odwaga jest dla farciarzy - Smok Jankiela wylądował w środku Scavenów Duńczyka - partia 4 rund nie trwała

Artykuł miodzio

Jak czytam jakie jest prawdopodobieństwo oblewania Głupoty na LD 9, to tylko kręcę głową... Moich 20 COK na jaszczurki muszę przerabiać....

Dobra, szarżuję klocki od przodu... tylko jak RAZ lancę od przodu zaszarżowałem.... To o tym pisałem...