Największe i najstraszniejsze strachy waszego żywota

[mysz]

jestem tu od niedawna i nie wiem czy taki temat już był.. ale czego baliście się jako dzieci? co kryło się pod waszym łóżkiem i wyłaziło spodeń gdy zapadał mrok?

ja sobie wmawiałam że w mojej szafie mieszka czarnoksiężnik z "Nieśmiertelnego", a pod łóżkiem clown z "To!", kinga. ale byłam na tyle dumnym dzieciakiem że nei mogłam się do tego przyznać moim rodzicom..byli za duzi żeby pewne rzeczy rozumieć

[Dinki]

Ja wyrosłem na ksiżkach o NOL-ach.I zawsze w nocy wyobrażałem sobie że gdy otworze oczy ukaże mi się szarak , który będzi stał i patrzył się na mnie.

[Baldwin]

Mnie prześladowały dość klasyczne strachy:wampiry i wszelkiej maści stworzenia nocy.Oprócz tego odczuwałem obawę(zresztą po części do dzisiaj mi to zostało)przed psychopatami z krwi i kości.Takimi których mozemy spotkać na ulicy,w szkole,pracy itp.

[Pokpoko]

mnie-jak zasypiałem to właśnie te szaraki...ale jak byłem na basenie to wystarczyło żebym zamknął oczy i juz widziałem za soba jakiego kronozaura   (byłem<nadal jestem>maniakiem dinozaurów)...tera mam ładny widok na dach bloku obok i zawsze zastanawiam się kiedy wypełznie zza rogu xenomorph

[BobGray]

Noc sama w sobie. Bałem się swojego pokoju, który podobno jest wybudowany na cmentarzu( właściwie cały blok). To były takie typowo nieokreślone strachy....
Jakże inny był ten strach w odniesieniu do strachów dorosłego życia.
Czy właśnie nie poprzez sposób spojrzenia na  świat dzieciństwo jest okresem magii?

[Spajder]

Mnie po nocach prześladowały anioły, których stopy odciskały się w podłodze. A poza tym, w koszmarach zwykle upadałem na ziemię i nie mogłem się podnieść. Nie wiem, czy to klasyczne, ale z pewnością uciążliwe.
Ostatni koszmar jaki pamiętam był czymś w rodzaju układanki. Jak już ułożyłem mniejszą, to dostawałem większą i bardziej skomplikowaną. Zimny pot mnie oblewa na same wspomnienie.

[Dinki]

Jeżeli chodzi o koszmary to ja najczęściej mam tak że nie moge przed kimś uciec chociaż bardzo szybko biegne albo kiedy moje ciosy nie wyżądzają żadnej krzywdy przeciwnikowi mimo że uderzam z całej siły.

[Ivo]

Ja w sumie nie pamiętam, czego bałem się w dzieciństwie, w sumie chyba tylko jednego - mroku. Jednak nie mroku samego w sobie, ale tego, co w nim może się czaić i co może z niego wyłonić, gdy odwrócę się na drugi bok. Lovecraft przy tym wymięka. Brrrr...

Pozdrawiam, Ivo

[Daleth]

Jak w dziecinstwie balem sie bardzo pana Freddy'ego Kruggera, ze nawiedzi mnie w moim snie albo ze z ciemnego przedpokoju wejdzie do moje pokoju i mnie zabije Ale najbardziej balem sie chyba z tego co pamietam takiego goscia ktory byl w jednym odcinku "Z archiwum X ". Chodzi mi o tego co przeciskal sie przez muszle klozetowa . Tak sie tego balem ze przez cala noc potrafilem patrzec w drzwi do mojego pokoju i obserwowac czy nigdzie w ciemnosci nie widac jego zoltych oczu

[Błendny Komboj]

Bałem się ośmiornicy z włoskiego horroru "Macki". Do dzis utkwił mi w pamięci taki dialog:
 
 - Czy macki są równie straszliwe jak zęby tygrysa?
 - Zęby tygrysa mają się nijak do macek.

[Azel]

ja się bałem ciemności (kłania się Darkness i They ), ale nie do tego stopnia, że szalałem jak mi gasili światło. po prostu miałem dość wybujałą fantazję i wszedzie widziałem jakieś tajemnicze cienie, ruchy.

do tej pory mam z kolei coś podobnego do IVO. gdy czasami za mocno puszcze wodze fantazji to nawet nogi nie wystawię za łóżko

[Abignale]

Ja w dzieciństwie bałam się głównie, z tego co pamiętam, takiego strasznego wielkiego kota z ostrymi pazurami z opowieści mojego taty, który nas tym straszył na dobranoc. Że łazi po ścianie i lada moment wejdzie przez lufcik, żeby zjeść małe dzieci

[High Elf]

Wampiry, i wiedźmy.

[dawidos]

Najbardziej bałem się Freddego Kruegera. ta jego twarz ,to ,że mógł pojawić się w śnie , przeszkadzało mi usnąć. Celnie trafiono z tym pomysłem , sen jest człowiekowi niezbędny ,więc i tak Freddy cię dorwie. Ponadto ta piosenak . Raz. Dwa. Freddy cię ma. Trz ... Cztery itd wywoływała u mnie dreszcze. Co do koszmarów to najczęściej miałem

a) uciekam , uciekam ,a i tak zabójca mnie zabija
b) jestem bardzo wysoko , chodze , chodzę , trace równowagę i spadam (mam lęk wyskości osobiście)
c) nikogo nie ma na świecie , jestem sam w nocy , włóczę się , są jakieś cienie. Nic bardziej nie straszy niż brak stracha .

Pozdrawiam

[jareks]

Jestem w wodzie albo w bagnie, czesto tez w jakims pomieszczeniu z normalnym powietrzem.
Pojawia sie jakas dziura, wszystko zaczyna tam zasysac, mnie tez.
Opieram sie, histerycznie, nie daje rady.
Wsysa mnie do malego otworu, lamie kosci (tak nawet z bolem).
Wypluwa zniszczonego, caly czas swiadomosc pelna, cos mnie odtwarza z wzorca do normalnej postaci.
Pozniej powtorka czasami.
Nieraz jakis ssawki, cos jak odkurzacz wlaczony gdzies, mocno wsysajace, uciekam po pomieszczeniach i nie daje rady.
Efekt podobny, tez mi sie przysysaja do reki i lamia kosci, pozniej wciagaja calego. Dzialaly ze sporej odleglosci, tak pare metrow co najmniej.
Trzymalo mnie to chyba do 13 lat, nawet teraz jak pisze to mi sie przypomina dokladnie.