Dom latających sztyletów

[Last Viking]

Niestety, niestety, niestety...
"Dom Latających Sztyletów"

Wczoraj pełny nadziei obejrzenia świetnego chińskiego kina następcy "Przyczajonego tygrysa, ukrytego smoka" i "Hero" wybrałem się do kina na "Dom Latających Sztyletów" i ... rozczarowałem się. Film nie miał w sobie nowatorstwa "Tygrysa..." ani poetyki i baśniowej magii "Hero". Film był nudny, fabuła i intryga służyła za tło to przedstawienia historii miłosnej (a raczej miłosnego trójkąta). Kilka niezłych scen: taniec z bębnami, cesarscy żołnierze biegających po drzewach to za mało. Najbardziej wkurzyła mnie mierność fabuły i intryga która nie trzymała się kupy. Miałem nadzieję iż końcówką filmu będzie zasadzka na cesarskich i ich walka z sektą. Nic z tego ten wątek został zgubiony.
W miesięczniku "Film" recenzent "Domu..." napisał, że "Hero" jest słabszym filmem, bo jest zabarwiony propagandą chińską.
Wolę oglądać propagandę na poziomie niż historię miłosną, która mnie nie wzruszyła

I jeszcze jedno: kiedy w "Hero" wojownicy biegali po tafli jeziora, odbijali tysiące strzał, uderzali w siebie kroplami deszczu - to było to piękne a niestety w "Domu Latających Sztyletów" samonaprowadzające się sztylety, bieganie z nożami w plecach -  śmieszyły mnie. Dziwne

Podkreślam, iż jest to moja subiektywna ocena i patrzę na film w kontekście jego poprzedników. Gdyby nie "Tygrys..." i "Hero" to prawdopodobnie byłbym zachwycony

[Pawłow]

Mi poza niektórymi tylko scenami kino z gatunku "Latających Chińczyków" nigdy się specjalnie nie podobało szczerze mówiąc. Na "Przyczajonym tygrysie" zwyczajnie się nudziłem, "Hero" był trochę lepszy, ale też mnie nie zachwycił jakoś specjalnie.

[Angelus]

Niestety, niestety, niestety...  
"Dom Latających Sztyletów"

Żeś mnie zmartwił teraz  

Pozwól,że też Cię zmartwię bo mam identyczne zdanie na temat tego filmu.,,Dom..." nie miał tych wszystkich walorów, które zachwycały w ,,Hero"(piękna historia, emocje, kolory, scenografia, walki, poetyka, klimat baśni, wzruszenie...),,Dom..." został pozbawiony tego wszystkiego i pozostała ckliwa małowiarygodna historyjka o zakochaniu(zbyt krótko sie znali aby to była miłość, zauroczenie owszem), aktorzy mnie nie przekonali, trójkąt miłosny- motyw stary jak swiat-brak logiki w ukazanej intrydze, nuda, nuda i jeszcze raz nuda...

Wkurzona wyszłam z kina bo poszłam z pozytywnym nastawieniem oczekijąc po Twórcy ,,Hero" naprawdę czegoś wspaniałego, czegos co mnie zachwyci przynajmniej wizualnie, ze poczuję iz obcuję z prawdziwą sztuką, czekałam na emocje, wzruszenie, piękno obrazu...nie doczekałam się.Kilka scen zapadło w pamięć ale to za mało zebym chciala pamiętać ten film.Niestety mimo woli porównuję ,,Dom..." do ,,Hero" i w tym porównaniu ten pierwszy wypada blado, jest zaledwie mglistym echem ,,Hero".Szkoda.Rozczarowanie boli.

[bagienny]

Dom latających sztyletów - kolorowa nudna historia o miłości gdzie i tak wszyscy giną.
Autostopem przez galaktykę - kolejna ekranizacja, tym razem najbardziej nieudana. Angielski humor podany po amerykańsku.

[Jimmy]

"Dom latających sztyletów" - nudna fabuła, nieprawdopodobne, wyjmowane jak królik z kapeluza zwroty akcji, dłużyzny, nic nie wnoszące sceny walki (to wszystko a nawet lepiej i więcej było w "Hero" i "Przyczajonym tygrysie") i do tego beznadziejnie nieprawdopodobne (w "Przyczajonym tygrysie" miało to jakiś urok, piękno, skakać po drzewach mogli tylko wielcy mistrzowie, a towarzysząca temu muzyka i klimat sugerowały ze było to też bardzo duchowe przeżycie i również na tej płaszczyźnie interakcja między postaciami a nie tylko pusta walka i skaczący po drzewach żołnierze). Jedynie Zhang Ziyi jak zwykle śliczna