Książki w oryginale

[wiśnia]

czy warto czytac ksiazki w jezyku ktore zostaly one napisane?

[Kormak]

Zdecydowanie!

W ten sposób szlifujemy obce języki.
Wiele słów i zwrotów jest nieprzetłumaczalne na inne języki (gry słów, przysłowia etc.), czego nawet najlepszy tłumacz nie przeskoczy. Czytając w oryginale jesteśmy w stanie naprawdę ocenić/docenić niepowwtarzalny warsztat i talent autora. Wiele książek powinno czytać się wyłącznie w oryginale.
Czytając wiele komiksów w oryginale widzę, jak polskie wersje dużo tracą na tłumaczeniach (wspominając najjaskrawszy przykład ostatnio, czyli nieszczęsne tłumaczenie Powrotu Mrocznego Rycerza)

Tak jest np. z Koranem - ponoć jego piękno ujawnia się dopiero wtedy, kiedy czytamy go na głos po arabsku, tylko w ten sposób można zachwycić się wyjątkową śpiewnością, rytmiką i bogactwem tego języka.

[surmik]

Zdecydowanie tak. Kazdy kolejny posrednik wypacza oryginalny przekaz. Tlumacz jest takim posrednikiem. "Pozbywajac" sie tlumacza odbieramy tekst prawie takim samym jakim przekazac nam go staral sie autor.

[Adam Waśkiewicz]

Ja ostatnio, niestety, czytuję tylko erpegowe podręczniki (SURMIK - kiedy wreszcie wrzucisz teksty, które Ci podesłałem?!), ale zgadzam się w pełni z przedmówcami. Czytanie w oryginale nie tylko pomaga podszlifować język, ale także pozwala uniezależnić się od pomyłek i wypaczeń tłumacza. Naturalnie, samemu też poepłni się przy odbiorze dzieła w języku obcym jakieś błędy, ale primo - są one wtedy naszym własnym "osiągnięciem", a nie cudzą wrzutką, a secundo - przy kolejnej lekturze możemy już dostrzec prawdziwy sens wypowiedzi czy przesłania autora.

 Pozdrawiam,
 Adam

[Aves]

A odkopię stary wątek... Warto, ale trzeba uważać. A na co? A na to żeby nie dostać jakiejś książeczki (mówię o angielskich wydawnictwach) np. dla uczniów na 3 poziomie zaawansowania. Powiem to krótko - to jest zaledwie streszczenie książki. Należy bardzo dokładnie sprawdzić czy nie ma z tyłu takiej notki (nas interesuje ewentualnie 6 stopień skomlikowania). Natomiast jeśli idzie o samo czytanie książek w oryginale - weźmy taki dowcip z ostatnich pamiętników Adriana Mole`a: babka stoi przy samochodzie i pyta (piszę z pamięcie) Adriana: Handjob? A on odpowiada: no, full automatic. Po polsku nie widać było zbytnio o co chodzi...

Pozdrawiam

Aves

[Gollum]

Warto czytać oryginały, ale pod warunkiem, że się dany język dobrze zna i ma pod ręką porzadny słownik. Autorzy stosują różne, dziwne nieraz sformułowania, i trzeba wiedzieć, co poeta miał na mysli, aby potem nie wyszło jak z Biblioą, gdzie tłumacz miał mętne pojęcie o języku, z którego przekładał i z liny okrętowej zrobił wielbłąda przechodzącego przez ucho igielne.

[Ryk Niedźwiedzia]

Cóż mam rzec... oryginał zawsze jest od przekładu lepszy. Nie tylko jeżeli chodzi o książki. Ale poza dobrą znajomością języka, trzeba się czasem wykazać pewną wiedzą na temat ojczyzny autora, jej historii i zwyczajów. Pisarze często umieszczają w swych dziełach nawiązania do tychże, używają sformułowań ściśle związanych z np. świętami itd.

[Janek Pietkiewicz]

Podpisuję się pod wszystkim, co powiedzieli moi przedmówcy - czytanie książek w oryginałach jest przyjemne i pożyteczne.

Ja tak się przyzwyczaiłem do czytania powieści Pratchetta po angielsku, że ilekroć wpadają mi w ręce polskie wydania jego książek, to polskie tłumaczenia nazw własnych ciągle wywołują mój uśmiech/zdumienie (choć tłumaczenie Piotra W. Cholewy jest naprawdę dobre) i potrafi minąć długi czas, zanim w swej inteligencji zrozumiem, że Dwukwiat i Twoflower to te same osoby...

[Ryk Niedźwiedzia]

Dwukwiat to akurat zgrabnie przetłumaczone imię, moim zdaniem. Również tłumaczenie "Tu-bez-pieczeni" jest kul. Tylko ten "Odbiy-głos-podziemnych-duchów" niezbyt wyszedł. Uważam, że Cholewa to bardzo dobry tłumacz (a Pratchetta czytałem w obu wersjach - podobnie jak ty - więc czuję się upoważniony do takiego stwierdzenia).

[Janek Pietkiewicz]

@ Ryk
Nie miałem na myśli "zgrabności" tłumaczenia, tylko moje przyzwyczajenia. Nie potrafię powiedzieć dlaczego, ale "Dwukwiat" brzmi dla mnie cokolwiek głupio.

[Ryk Niedźwiedzia]

A dla mnie to "Dwukwiat" brzmiał nieźle, a "Twoflower" trochę dziwnie. Może lepiej by dla takich dyskusji założyć topic "Terry Pratchett"?

[Noel]

hihi, to polecam przeczytanie "Ulissesa" w oryginale. Na początku myślałem, że mój angielski duuuuużo pozostawia do życzenia. Wziąłem sobie wersję polską i... myślałem, że mój polski szwankuje. Wszystko zależy od autora. Ale Kresa wolę w oryginale .

[Vanin]

No wiesz... tłumaczenie Słomczyńskiego jest akurat bardzo dobre

[Noel]

No wiesz... tłumaczenie Słomczyńskiego jest akurat bardzo dobre

No tak, ale sam Joyce jest nie za bardzo. Po prostu, powieści otwarte mnie nie bawią. No i odwołania (w "Ulissesie") do kolorów, znaczeń, wierzeń i innych chorych rzeczy, to dla koneserów. Ci ludzie chyba sie nudzili. Nie mogli napisać czegoś w rodzaju "Księgi Całości" lub choćby "Malazańskiej Księgi Poległych"?

[drmuto]

no cóż - ile razy można przeczytać 'Malazańską...', by nie powiedzieć sobie w końcu dobra już wiecej nie mogę. A Ulissessa się odczytuje wciąż i wciąż. Nie da się ukryć że im więcej się przeczyta tym wyższe stawia się książkom wymagania - no i przepraszam ale z całym szacunkiem dla sf&f to jednak Ulisses takie wyamgania spełnia.
Są takie książki do których się dorasta, choć są też takie z których się wyrasta